Fela Kuti (1938-1997) was niet alleen een invloedrijke muzikant, maar ook een belangrijke politieke activist. Hij blijft in Nigeria een symbool van verzet tegen onderdrukking. Op 31 augustus hield de Democratic Socialist Movement (DSM) aan de universiteit van Ibadan een publieke bijeenkomst onder de noemer ‘Felabration 2012’ met een meeting over de boodschap van verzet van Fela.
Deze meeting kwam er na zeven jaar van relatief weinig politieke activiteit onder de studenten na een gewelddadige aanval op de studentenvakbond en linkse organisaties op de campus. Met deze meeting wilden we het politieke bewustzijn versterken, de linkerzijde terug op de kaart zetten en studenten en arbeiders van socialistische standpunten overtuigen.
Er werd gesproken door Segun Ajiboye, voorzitter van de lokale afdeling van de vakbond ASUU (Academic Staff Union of Universities), Sola Olorunyomi van de ASUU en voormalige voorzitter van de studentenvakbond in Ilorin, Segun Sango van de DSM, advocaat Alfred Adegoke, Protem Chairman die in de deelstaat Osun zal opkomen voor Socialist Party Nigeria (de officieel geregistreerde partij die werd opgezet door onder meer DSM) en HT Soweto van Education Right Campaign.
De meeting werd geopend door Abbey Trotsky, de voorzitter van DSM in de deelstaat Oyo. Hij stelde dat het niet de bedoeling was om te discussiëren over het feit of Fela Kuti al dan niet een marxist was, maar wel om bepaalde politieke lessen uit zijn songs en hun relevantie voor strijd vandaag naar voor te brengen.
Sola Olorunyomi verklaarde dat Fela Kuti in zijn muziek steeds de politieke en economische belangen en verwachtingen van de werkende bevolking centraal stelde. Hij verwees daarbij naar een aantal songs van Fela en riep de aanwezigen op om de strijd van Fela voort te zetten en samen met DSM te strijden voor de socialistische omvorming van het land.
Segun Ajiboye stelde dat Fela voor vrijheid, rechtvaardigheid en gelijkheid opkwam. Hij beperkte zich daarbij niet tot Nigeria, maar ging ook regelrecht in tegen het apartheidsbeleid in Zuid-Afrika. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om uit te halen naar de asociale aanvallen van de regering op de werkende bevolking en de jongeren.
Alfred Adegoke gebruikt een aantal songs van Fela om de corruptie en de plundering van de publieke sector, in het bijzonder de oliesector, aan te klagen. Hij wees op de huidige corruptie en de aanhoudende rooftocht in de publieke sector. Terwijl er een totale aftakeling van de bestaande infrastructuur is en vitale publieke diensten als onderwijs en gezondheidszorg zwaar onder vuur liggen door het neoliberale beleid, blijven de kapitalisten en hun politieke vertegenwoordigers de publieke middelen verder leegroven. Hij stelde dat we samen moeten bouwen aan een socialistisch alternatief om te breken met het kapitalisme.
Segun Sango (zie foto hiernaast) beschreef Fela Kuti niet enkel als een vrijheidsstrijder maar ook een mensenrechtenactivist wiens dood in 1997 een zwaar verlies was voor de werkende bevolking van Nigeria. Segun beschreef de rampzalige staat van de Nigeriaanse economie en verweet de kapitalistische regering en de gevestigde partijen dat ze met hun beleid in dienst van de imperialistische heersers verantwoordelijk zijn voor de socio-economische crisis die de gewone bevolking treft. Hij benadrukte de dringendheid om te bouwen aan een politiek alternatief dat de enorme middelen die vandaag bestaan zou inzetten voor het belang van de meerderheid van de bevolking.
Segun legde de aanwezigen uit dat DSM het initiatief heeft genomen om de Socialist Party Nigeria op te zetten om een politiek platform te hebben bij verkiezingen. Hij riep ook op om DSM te vervoegen om te kunnen bouwen aan een socialistische samenleving waarin de collectieve rijkdom wordt genationaliseerd onder de democratische controle en beheer van de werkende bevolking.
Hassan Taiwo Soweto beschreef de crisis in het Nigeriaanse onderwijsstelsel. Terwijl dat onderwijs nu al in crisis verkeert, zijn er plannen die nieuwe besparingen en aanvallen op de studenten omvatten. Er is nood aan onafhankelijke studentenacties met de steun van arbeidersorganisaties om de dreigende aanvallen op het publieke onderwijs te stoppen.
Na en tussen de toespraken waren er ook meer culturele of entertainende onderdelen. Er werden songs van Fela gebracht. Er waren ook solidariteitsberichten. Op de bijeenkomst werd ook bekendgemaakt dat de traditie van tweewekelijkse politieke discussies op de campus wordt hervat.
Het evenement was erg succesvol met 150 aanwezigen, waaronder de voorzitter van de studentenvakbond en aantal personeelsleden van de universiteit. Daarvan werden er 21 lid van DSM en 12 kwamen naar de afdelingsvergadering direct na de meeting.
