Micha Teller is 32 jaar oud en woont in Borgerhout. Hij werkt als leerkracht in het Stedelijk Onderwijs in Deurne, waar hij reeds 9 jaar schoolafgevaardigde is. Daarnaast is Micha actief in de ACOD/Antwerpen/Onderwijs; hij is verkozen in het ‘provinciaal afdelingsbestuur Antwerpen/Kempen’ en in het ‘groepsbestuur van het Stedelijk Onderwijs’.
Het politiek engagement van Micha dateert al van 1997, wanneer hij aansluit bij Militant Links (nu LSP). Micha ligt mee aan de basis van het uitbouwen van de allereerste afdelingen van de LSP in de provincie (Antwerpen, Mechelen en Turnhout). Hij speelde een belangrijke rol in het organiseren van jongerenprotesten tegen extreemrechts (het 8-mei collectief en Blokbuster). Later volgt de periode van de antiglobaliseringsbeweging en de anti-oorlogsbeweging waar hij actief betrokken was bij de grotere mobilisaties in Antwerpen.
In 2003 studeert Micha af als leerkracht en stapt in het onderwijs. Het Stedelijk Onderwijs was een bewuste keuze omdat het in haar missie de nadruk legt op kwalitatief onderwijs aangepast aan de zwakkere lagen in de samenleving. Deze kwetsbare groepen zijn de afgelopen jaren immers toegenomen in omvang. Zo is quasi de helft van de jongeren in Antwerpen anderstalig. 4 op de 10 jongeren die school lopen in het secundair onderwijs zijn kansarm en komen de facto in onderwijsvormen terecht die hen geen uitweg bieden…
In 2010 speelde Micha een centrale rol in het organiseren van een protestactie door ACOD/Onderwijs tegen de verzelfstandiging van het Stedelijk Onderwijs aan het Antwerpse stadhuis. Door de omvorming naar een Autonoom Gemeentebedrijf wordt het stedelijk onderwijs doordrongen van het ‘managementdenken’ waarmee men besparingen maskeert door ze voor te stellen als ‘efficiëntiewinsten’. Bovendien is dit een voorbode van een verdere privatisering.
Micha is van mening dat het stedelijk onderwijs een rechtstreekse verantwoordelijkheid van het stadsbestuur en de gemeenteraad moet blijven. De besparingen van de afgelopen jaren op het stedelijk onderwijs moeten worden teruggedraaid. Bovendien pleit deze Rood!-kandidaat voor een investeringsplan voor het onderwijs opdat het budget van de gemeentelijke en Vlaamse overheden tezamen wordt opgetrokken naar 7% van het Bruto Regionaal Product van Vlaanderen.
In maart 2011 organiseerde Micha met een handvol collega’s uit het groepsbestuur een heuse staking tegen het aanpassen van het personeelsstatuut in het Stedelijk Onderwijs. Men wil de leerkrachten maximaal laten overwerken om verder te kunnen besparen, terwijl de werkdruk in het onderwijs reeds zeer hoog is. Zo wil het onderwijskabinet o.l.v. schepen Robert Voorhamme (sp.a) de vrijwillige inzet voor de school verplicht maken, de vakantiedagen inperken en leerkrachten verplichten om 36 klokuren per week aanwezig te zijn op de school (zonder dat de infrastructuur voorhanden is). Van de 5.400 personeelsleden, kwamen er een 1.300 mee protesteren voor de kantoren van de ‘Lerende Stad’ in de Lange Gasthuisstraat. De maatregelen werden onder druk van het protest – voorlopig? – op de lange baan geschoven.
Het is duidelijk dat de Vlaamse Overheid en het Antwerps stadsbestuur de leerlingen en leerkrachten in onze stad in de kou laten staan. De klassen zitten eivol en de schoolgebouwen brokkelen af. De containerklassen van schepen Voorhamme volstaan zelfs niet om de meest dringende noden op te vangen. Micha wil dat alle middelen die nodig zijn om de onderwijsinfrastructuur af te stemmen op de demografische en technologische ontwikkelingen onmiddellijk worden vrijgemaakt.
Als kandidaat op de lijst van Rood wil Micha een stem geven aan diegenen die het asociaal onderwijsbeleid willen keren. Een spreekbuis voor alle leerkrachten, onderwijsmedewerkers en leerlingen die het beu zijn dat ze steeds opnieuw moeten opdraaien voor het saneren – en binnenkort beëindigen? – van de stadsdotatie aan het Stedelijk Onderwijs. In tegenstelling tot de traditionele partijen vertrekt de beweging Rood! in haar programma wél van de noden van de betrokkenen in het onderwijs. Syndicalisten en andere activisten die zich verzetten tegen het neoliberale besparingsbeleid merken elke dag dat het hen ontbreekt aan een politiek verlengstuk van hun strijd. Micha wil met zijn engagement voor Rood! zijn steentje bijdragen aan het tot stand komen van zo’n nieuwe partij voor de werkenden en hun gezinnen.
