De drie grootste Franse vakbondsfederaties CFTC Confédération Française des Travailleurs Chrétiens), CGT (Confédération Générale du Travail) en FO (Force Ouvrière) hebben een oproep gedaan voor een staking in de openbare diensten en de privé-sector op donderdag 10 maart.
Karl Debbaut
Terwijl de vakbondsoproep spreekt van ‘werkonderbrekingen’, is het duidelijk dat honderdduizenden arbeiders zullen staken op die dag. De vakbonden van leraars, postwerknemers, arbeiders in de energiesector, het spoor en de ambtenaren hebben officieel opgeroepen voor een algemene 24-urenstaking en het is mogelijk dat heel wat arbeiders uit de privé-sector eveneens zullen deelnemen aan de acties. De organisaties van scholieren hebben opgeroepen om deel te nemen aan de betogingen.
Sinds de nieuwe Franse regering aan de macht kwam, is steevast geprobeerd om een hard neo-liberaal beleid op te leggen. De pensioenhervormingen in 2003 hebben geleid tot een enorme mobilisatie van arbeiders, jongeren en armen, maar de regering van premier Raffarin werd gered door de vakbondsleiding die niet opriep voor een algemene staking op het beslissende ogenblik. De doorvoering van de pensioenhervorming opende de weg voor een aantal contra-hervormingen, waaronder de privatisering van de elektriciteit en de gassector. Dat gebeurde zonder enige ernstige mobilisatie van de vakbonden. Als strijdbewegingen plaatsvonden, was dit vaak geïsoleerd en gericht tegen massale ontslagen in de privé-sector.
Om hun winsten veilig te stellen, valt het Franse kapitalisme de levensstandaard en de arbeidsomstandigheden van de arbeiders en jongeren aan. De Franse regering wil een grote confrontatie aangaan door het onderwijs aan te pakken, de 35-urenweek af te schaffen en de privatisering van een aantal openbare diensten zoals de post en de spoorwegen tegelijk door te voeren.
De leraars en scholieren staan vooraan in de mobilisaties tegen de regering. Er waren verschillende acties tegen de plannen van de regering om de scholen meer te richten naar de behoeften van de bedrijfswereld en om het aantal studenten dat toegang heeft tot het hoger onderwijs te beperken. Op zaterdag 5 februari waren er bovendien acties met meer dan 500.000 arbeiders uit de openbare diensten en de privé-sector om te betogen voor de verdediging van de 35-urenweek.
De mobilisatie voor 10 maart is een belangrijke stap in de opbouw van een meer algemene beweging van alle arbeiders in zowel de openbare diensten als de privé-sector om hun inkomen te verdedigen, te protesteren tegen ontslagen en tegen het neo-liberaal beleid. Onze kameraden van Gauche Révolutionnaire roepen op voor een algemene 24-urenstaking als volgende stap in de strijd tegen de regering-Raffarin. Om tot gezamenlijke stakingsacties te komen in de privé en de openbare diensten, zal nood zijn aan algemene personeelsvergaderingen en stakingscomités die democratisch gecontroleerd worden door de arbeiders van iedere sector als opstap naar bijeenkomsten vanuit verschillende sectoren en coördinatiecomités. Daar kan de discussie gevoerd worden over de eisen die naar voor gebracht worden om de eengemaakte beweging te versterken. Een verenigde strijd kan de aanvallen van de regering en de heersende elite stoppen.
Om de arbeiders, jongeren en armen een toekomst te bieden, zullen de eisen en de acties buiten de grenzen van het kapitalisme moeten stappen. Het actieprogramma van Gauche Révolutionnaire omvat de eis voor de opbouw van een nieuwe arbeiderspartij, de vervanging van de regering-Raffarin door een arbeidersregering en de strijd voor een democratische socialistische samenleving op basis van de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie.
Het verzet van de Franse arbeidersklasse en de jongeren tegen het neo-liberalisme en het kapitalisme kan eens te meer een inspiratie vormen voor miljoenen arbeiders en jongeren in heel het Europees continent. .
