De Britse regering laat voortaan langdurig werklozen werken voor hun uitkering. Werklozen die dergelijke dwangarbeid weigeren, verliezen hun uitkering. Vanaf volgend jaar wordt de maatregel uitgebreid en zullen ook zwaar zieke mensen gratis moeten werken.
Er zijn in Groot-Brittannië maar liefst 1,2 miljoen langdurig werklozen. Die kunnen ingezet worden om minstens 30 uur per week gratis te werken “voor de gemeenschap” en in ruil daarvoor krijgen ze… het bedrag van hun werkloosheidsuitkering. Bij de bedrijven die op deze manier beroep kunnen doen op goedkope werkkrachten vinden we onder meer McDonalds en Pizza Hut. De lonen bij deze bedrijven liggen al bijzonder laag, maar nu wordt nog lager gegaan. Ook de publieke sector wil dergelijke goedkope arbeidskrachten inzetten.
Deze maatregel zal de werklozen geen stap vooruit helpen. Het zal enkel leiden tot een nieuwe aanval op de arbeidsvoorwaarden en lonen van alle werkenden. Werklozen zullen helemaal geen echte job meer vinden als bedrijven een blik werklozen kunnen opentrekken die ze maar 2,4 euro per uur moeten betalen. Vice-premier en miljonair Nick Clegg toonde zijn arrogantie toen hij verklaarde dat dit programma tot doel heeft om de werklozen uit hun “luie zetel” te halen. Er waren verschillende acties tegen deze maatregel. Zo protesteerde Youth Fight for Jobs (Jongeren in strijd voor werk) samen met militanten van verschillende vakbonden voor het lentecongres van de Liberaal-Democraten, de partij van Nick Clegg die met de conservatieven in de coalitie zit. Naar aanleiding van de acties en de massale sensibiliseringscampagne beslisten enkele bedrijven (zoals Burger King en Oxfam) om niet aan dit programma deel te nemen.
Youth Fight for Jobs zal, in samenwerking met de vakbonden en in het kader van een algemeen verzet tegen alle besparingen, campagne blijven voeren tegen dit programma. Zo hield de campagne op 21 maart een protestactie bij de voorstelling van de besparingsbegroting van de regering. Met ongeveer 300 actievoerders werd een alternatieve begroting voorgesteld zonder besparingen.
Door de arbeidsvoorwaarden en lonen verder aan te pakken, maken de gevestigde partijen duidelijk dat ze geen antwoorden hebben op de crisis. In plaats van de werkloosheid aan te pakken, richten ze zich tegen de werklozen. Socialisten komen op voor degelijke jobs voor iedereen. Daartoe moeten we het geld zoeken waar het zit: in de zakken van de speculanten, de grote patroons en de bankiers.
