Het jaar 2011 zal de geschiedenis ingaan als het jaar waarin velen zich keerden tegen de dictatuur van de markten, waarin technocraten aan de macht werden gebracht in Italië en Griekenland. De geschiedenis gaat in een hogere versnelling, de massa’s komen in beweging, de markten panikeren.
Overal worden de 99% gevraagd om te betalen voor de belangen van de 1%. Die laatste groep heeft meerdere partijen om haar belangen te verdedigen. Dat is al langer het geval en desnoods zorgen ze voor financiële middelen om nieuwe formaties op te zetten. Het vertrouwen in de gevestigde partijen is echter steeds meer ondermijnd en dit net omwille van het neoliberale beleid waar ze voor staan. En het zijn dezelfde partijen die ons nu besparingen opleggen.
Ook de sociaaldemocraten rijden voor rekening van de 1%. Ze zijn al langer afwezig in strijdbewegingen en betalen een prijs voor hun verraad. De sociaaldemocratie is een kiesmachine geworden waarbij een eventuele linkse retoriek enkel dient om stemmen te winnen om nadien sterker te staan in een regering die de belangen van de kapitalisten dient. Samen met het verraad van de stalinistische partijen heeft dit veel arbeiders doen afkeren van partijen in het algemeen.
Een politiek strijdinstrument
De idee van een partij ligt onder vuur, maar om tot een overwinning te komen hebben we wel nood aan een politiek instrument voor de werkenden en de jongeren. Als we willen dat zo’n partij de belangen van de 99% verdedigt, dan moet ze volledig onafhankelijk zijn tegenover de kapitalisten. Een partij die zich echt aan de kant van de gewone bevolking plaatst, zal ook haar middelen bij die gewone bevolking halen. Met LSP zoeken we actief naar financiële steun onder onze klasse. Dat laat ons ook toe om in te spelen op wat leeft onder de bevolking en om ons doorheen discussie politiek te vormen. Onze financiële onafhankelijkheid dwingt ons tot een permanente interactie met de werkenden en jongeren.
Een partij die zich op dergelijke wijze organiseert, kan een echt middel zijn voor de werkenden. Het biedt mogelijkheden om ervaringen te delen, de discussie over programma en ordewoorden aan te gaan en de nodige acties te organiseren. Dat alles moet op een collectieve en democratische wijze gebeuren. Zoniet, zal de partij geen weg vooruit bieden en de hoop omzetten in ontgoocheling.
Democratie
Een partij die zich naar de arbeidersbeweging richt maar die niet democratisch functioneert, is niet in staat om wat onder bredere lagen leeft te vatten of om de analyses en collectieve ervaringen te kanaliseren om de werkwijze en het programma van de partij constant bij te sturen. Dat leidt onvermijdelijk tot de lokroep van het opportunisme waar alles op electorale verwachtingen wordt gezet. Een gebrek aan perspectieven zet dergelijke linkse partijen ertoe aan om steeds meer aan politiek te doen als een traditionele partij.
Met LSP verdedigen we binnen de bewegingen de noodzaak van democratie als beste garantie op efficiëntie. We verdedigen democratische vrijheden in de vergaderingen van de Occupy-beweging en bij de indignado’s. We roepen er op om de beweging uit te breiden met massale vergaderingen in de wijken en op de werkvloer, waarbij de vergaderingen en comités democratisch met elkaar worden verbonden. We komen op voor de nationalisatie zonder schadevergoeding van de sleutelsectoren van de economie of bedrijven als ArcelorMittal om deze onder de democratische arbeiderscontrole van de arbeiders en hun gezinnen te plaatsen.
Een verlengstuk voor syndicale strijd
De 1% heeft haar wapens voor de klassenstrijd al klaar staan. Wij zullen ons politiek eveneens moeten bewapenen. Er is nood aan syndicale strijd, maar ook aan een politiek instrument. Onze tegenstanders zijn goed georganiseerd, wij zullen ons ook moeten organiseren.
Er valt weinig tijd te verliezen. Strijdbare delegees moeten breken met de rechtse politici. PS en SP.a vormen een rem op strijd en aarzelen niet om hun bondgenoten in de vakbondsleiding daartoe te gebruiken. We hebben nood aan een nieuwe partij van de werkenden, uitkeringstrekkers en jongeren, een partij die los staat van de heersende klasse. Zo’n partij moet een verlengstuk bieden aan syndicale strijd, ze kan ordewoorden naar voor brengen om de strijd vooruit te helpen tot overwinningen.
Een brede arbeiderspartij zou een pak ervaringen bijeenbrengen en een laboratorium van nieuwe ervaringen vormen. In dat laboratorium wil LSP de noodzaak van een volledige breuk met het systeem verdedigen alsook de noodzaak van een andere samenleving die wel democratisch is, een socialistische samenleving waarin wij met de 99% kunnen beslissen over de productie, over het afstemmen ervan op de reële behoeften van de bevolking, en de wijze waarop deze productie wordt aangewend.
Dat is een rol die wij met LSP willen spelen. We nodigen onze lezers uit om dit samen met ons te doen. Blijf niet aan de zijlijn staan, maar sluit je vandaag nog bij LSP aan!
