Deze voormiddag waren er tussen de 20.000 en de 40.000 betogers in Luik om te protesteren tegen de aangekondigde sluiting van de warme fase van ArcelorMittal in Luik. Er was een oproep tot een regionale algemene staking. In de discussies en ook de spandoeken werd vaak verwezen naar de noodzaak van een nationalisatie van de productiemiddelen. De BBTK (SETCa) hield voor de aanvang van de betoging een symbolische actie waarbij het Cockerill-plein werd omgedoopt tot het "plein van de nationalisatie". Er was ook heel wat woede tegenover de besparingsplannen van de regering Di Rupo I.
In de vele discussies die we hadden, kwam de noodzaak van een actieplan vaak naar voor. "We laten ons niet doen", maar hoe kunnen we dat? Wat is de volgende stap na vandaag? Heel wat betogers hadden een nieuwe datum willen horen op het einde van de betoging, maar er kwam geen enkele oproep.
We hebben ook veel discussies gehad over hoe we de eis van de nationalisatie van de productiemiddelen kunnen concretiseren. Met strijdcomités die een bedrijfsbezetting organiseren is het mogelijk om af te dwingen dat we komen tot een nationalisatie onder arbeiderscontrole. Dat betekent een nationalisatie zonder schadeloosstelling.
Met LSP waren we aanwezig met een pamflet en ons maandblad waarwan we 74 exemplaren hebben verkocht.
