Op woensdag 15 december werd een student van onze organisatie het slachtoffer van fascistisch geweld door twee skinheads die hem aanvielen in de binnenstad. Het lijkt er op dat de twee het niet konden appreciëren dat onze kameraad in een café aan het discussiëren was over de strijd tegen extreem-rechts.
Onze kameraad slaagde erin om zich te ontdoen van zijn aanvallers, maar liep daarbij toch een gebroken arm op. De fascisten in Luik zijn niet talrijk en niet goed georganiseerd. Zoals elders in Wallonië betreft het enkele marginale zonderlingen. Maar die marginalen blijven niet steeds aan de zijlijn staan. Met hun geweld tonen ze hun politieke opvattingen aan waarbij geen plaats is voor discussie.
Tegenover politieke tegenstanders hebben wij de gewoonte van discussie en politiek debat. Maar tegenover fascisten is discussie niet mogelijk. De enige mogelijkheid is het isoleren van hun militanten en het organiseren van het verzet tegen hun racistische en asociale ideologie.
Onder het mom van een populair discours proberen fascistische partijen zoals het Front National zich op te werpen als oppositie, hoewel ze zelf een uitdrukking zijn van een kapitalisme in crisis. Ze proberen in te spelen op het ongenoegen van de bevolking om hen te winnen voor een programma van racisme, afbouw van vrouwenrechten en afbraak van sociale verworvenheden. Daarom is onze organisatie als arbeidersorganisatie bijzonder actief op het anti-fascistisch front.
De aanval op onze kameraad versterkt enkel onze vastberadenheid om de strijd aan te gaan voor een samenleving waarin geen openheid meer bestaat voor een ideologie van geweld en haat.
