Op 7 november is er een betoging van de socio-culturele, zorg- en welzijnssector. Het wordt de eerste betoging tegen het gebrek aan middelen toegekend door de nieuwe (en toekomstige) regeringen op alle niveaus en in alle regio’s. We spraken met werknemers uit deze sectoren over het belang van het protest en de eisen op de werkvloer. Vandaag laten we een werknemer uit de gezinszorg aan het woord.
In welke sector werk je? Ben je daar actief bij de vakbond?
“Ik ben Laurent en werk bij Gezinszorg Villers (PC 318.02, sector gezinszorg). Wij zijn actief in de regio Antwerpen met een 500-tal medewerkers. Als delegee voor BBTK-ABVV heb ik een mandaat binnen de syndicale delegatie.”
Waarom is betogen op 7 november nodig? Wat zijn de belangrijkste bekommernissen onder je collega’s?
“Net zoals andere organisaties in de sector (en daarbuiten) worden wij geconfronteerd met een hoge werkdruk en vele zieken. Dit wordt in de hand gewerkt door de stijgende levensduurte (duurdere boodschappen, energiefactuur, hogere medische kosten). Er is een grote zorgvraag maar door de hoge kosten moeten cliënten besparen op deze zorg of stellen deze uit. Het aantal cliënten neemt niet af (het aantal aanvragen stijgt zelfs) maar het gemiddeld aantal uren per cliënt daalt. De zorgnood blijft wel dezelfde. Hetzelfde presteren op minder uren maakt de job complexer en zorgt voor personeelsverloop.”
“Door de beslissing van het kabinet van Frank Vandenbroucke (Vooruit) om vanaf 1/1/2023 meer ingrepen in daghospitalisatie te laten plaatsvinden, verschuift de zorgzwaarte gedeeltelijk naar de thuiszorg. Zogezegd om de maatschappelijke kost van de ziekenhuizen te verlagen en het probleem van personeels- en beddentekort aan te pakken, maar in feite wordt er een stukje hete aardappel doorgeschoven.”
Wat verwacht je van de betoging?
“Het is hallucinant dat in de regeringsnota’s de zieken opnieuw in het vizier komen: de dames en heren politici gaan hiermee compleet voorbij aan de realiteit. Het is een doelbewuste strategie van verdeel en heers: zieken en niet-zieken worden tegen elkaar opgezet. Het is belangrijk in te gaan tegen deze perverse, patronale logica en de oorzaken te ontmaskeren. Dit zijn collectieve problemen die collectieve oplossingen vereisen. In 2023 bracht de BBTK met de campagne F*CK DE WERKDRUK de eis naar voren van collectieve arbeidsduurvermindering voor alle werknemers.”
“Ik vind dat deze eis terug prominent in het debat moet komen en op tafel moet liggen bij onderhandelingen. De vakbonden zijn in staat om deze eis verder te populariseren. En het mag ook ietsje meer zijn: voor voltijdse jobs een 32-urenweek zonder loonverlies, zonder extra werkdruk en met bijkomende aanwervingen. Dit zou de job ook veel aantrekkelijker maken. Op 7 november moeten we een vuist maken, maar er zal ook een vervolg met een echt mobilisatie- en actieplan nodig zijn.”
