Klimaatprotest meer dan ooit nodig! Morgen start de vierde editie van Code Rood

Na eerdere acties bij TotalEnergies, Engie en de luchtvaartsector, vindt van 24 tot 28 oktober de vierde editie van Code Rood plaats, tegen een nog geheim gehouden doelwit. Zoals Code Rood stelt: “Klimaatrampen, torenhoge energierekeningen, mensenrechtenschendingen en neokolonialisme, oorlogen en conflicten. Onze afhankelijkheid van fossiele brandstoffen heeft een hoge prijs. Desondanks doen de grote vervuilers van deze gitzwarte industrie wat zij willen. Een rechtvaardig klimaat- en sociaal beleid voor burgers en werknemers laat nog steeds op zich wachten.”

door Constantin (Luik) uit maandblad De Linkse Socialist

De hele zomer lang zijn er overal ter wereld temperatuurrecords gebroken. Spanje, Australië, Japan en bepaalde provincies in China beleefden dit jaar allemaal de heetste augustus uit hun geschiedenis. Uitzonderlijk hevige hittegolven hebben de afgelopen maanden grote delen van Afrika getroffen. Deze dramatische crisis heeft niet voor iedereen dezelfde gevolgen. De speciale VN-rapporteur voor extreme armoede, Philip Alston, waarschuwde in 2019: “Te veel vertrouwen op de particuliere sector kan leiden tot een scenario van klimaatapartheid waarin de rijken betalen om te ontsnappen aan de opwarming van de aarde, honger en conflicten, terwijl de rest van de wereld lijdt.”

Er is geen tekort aan studies die wijzen op de hoofdrol die de rijkste mensen spelen in de klimaatcrisis. In een rapport uit 2023 wees Oxfam erop dat de rijkste 1% evenveel CO2 uitstoot als de armste 5 miljard mensen ter wereld, oftewel tweederde van de mensheid. Deze onevenredige uitstoot zal in het huidige decennium 1,3 miljoen extra sterfgevallen door hitte veroorzaken, gelijk aan de bevolking van de Ierse hoofdstad Dublin. “De ultrarijken plunderen en vervuilen de planeet tot het punt van vernietiging, waardoor de mensheid ten prooi valt aan extreme hitte, overstromingen en droogte”, vatte Amitabh Behar, directeur-generaal van Oxfam International, het een jaar geleden samen. “Jarenlang hebben we gevochten om een einde te maken aan het tijdperk van fossiele brandstoffen en miljoenen levens en onze planeet te redden. Het is nu duidelijker dan ooit dat we dit doel alleen kunnen bereiken als we ook een einde maken aan het tijdperk van extreme rijkdom.” Dit systeem van extreme ongelijkheid heeft een naam: kapitalisme.

Van klimaatstakingen tot Code Rood

Code Rood is een beweging van burgerlijke ongehoorzaamheid. De modus operandi van de beweging is altijd dezelfde: het doel is om een specifieke infrastructuur een beperkte tijd te bezetten. Code Rood richtte zich op een gascentrale in aanbouw van Engie en slaagde erin deze enkele dagen te bezetten. Er was een actie aan de multinational TOTAL en in december vorig jaar volgde protest tegen privéjets aan de luchthavens van Antwerpen en Luik. 

Code Rood is ongetwijfeld een van de meest interessante initiatieven in België sinds de klimaatstakingen van 2019. Na de massale betogingen en schoolstakingen vervaagde de beweging bij gebrek aan perspectieven. Hoewel de beweging hielp om grote delen van de bevolking, vooral jongeren, te politiseren en erin slaagde om het thema ecologie hoog op de agenda te zetten, koesterde ze ook veel illusies over de kapitalistische staat en zijn instellingen.

Een laag activisten is voor radicalere strategieën gaan kiezen. De strategie van massale blokkades komt voort uit het inzicht dat het kapitalisme, en in het bijzonder het fossiele brandstofkapitaal, dat verantwoordelijk is voor de klimaatcatastrofe. Deze strategie van directe actie is een belangrijke stap vooruit. 

Hoe omgaan met repressie? 

Het grootste probleem voor Code Rood op dit moment is de repressie. Terwijl de acties aan TOTAL en Engie min of meer vlot verliepen, toonden de acties aan de luchtvaartsector voor alle deelnemers de ware aard van de kapitalistische staat. In Antwerpen werden 750 activisten gearresteerd, waarvan 50 gerechtelijk. In Luik werden 70 activisten gearresteerd. De repressie was brutaal: gebroken vingers, gebroken armen en matrakslagen. Ook onze leden ondergingen dit lot. 

De beste manier om de repressie door de politie te verslaan is om de beweging uit te breiden, in het bijzonder door aansluiting te zoeken bij andere sociale bewegingen, vooral de arbeidersbeweging die, door middel van stakingen, het potentieel heeft om de hele economie te blokkeren. Code Rood zou ook meer permanente lokale structuren kunnen lanceren om ruimte te bieden voor debat over de strategie en de actiemethoden die we samen verdedigen, met respect voor ieders eigenheid.

Delen:
Printen:
Voorpagina van De Linkse Socialist