VB maakt in verdenking gestelde neonazi lijsttrekker in Vlaams Brabant

Protest tegen Schild&Vrienden in Gent op 25 september 2018. Foto: Liesbeth

In september vorig jaar werd de extreemrechtse club ‘Schild & Vrienden’ ontmaskerd voor wat het is: een neonazistische bende. Het is niet omdat je een neonazi in een kostuum steekt, dat die plots minder afgrijselijk is. Wij merkten toen al op dat een aangehouden campagne nodig was om groepen als ‘Schild & Vrienden’ te bestrijden. Van Langenhove moest niet lang wachten om zichzelf opnieuw op het voorplan te plaatsen. Met hulp van de N-VA-opstelling rond migratie en in de rug geduwd door sensatiebeluste media die graag met een relletje en bijhorende klikcijfers uitpakken, werd Van Langenhove een ster binnen extreemrechts. Bij de Ninoofse betoging van 3 januari omschreven wij hem reeds als “het nieuwste VB-kopstuk.” Al liggen zijn ambities wellicht hoger.

Artikel door Sander (Dendermonde) – overgenomen vanop blokbuster.be

Dries Van Langenhove, zelfverklaarde eindbaas van Schild en Vrienden en even zelfverklaarde tegenstander van wat hij de “rotte particratie” noemt, komt zelf op voor Vlaams Belang. Dit soort opportunisme was eigenlijk al van in het begin van zijn groepering duidelijk. Kijk maar hoe hij en zijn aanhangers een plaatsje probeerden te krijgen in partijen en bestuursorganen. Dat Van Langenhove voor het Vlaams Belang kiest is niet verrassend. Eind 2015, nog voor er van Schild & Vrienden sprake was, hield hij een reeks interne vormingen voor de Vlaams Belang Jongeren. In november 2018, lang voor er sprake was van Van Langenhove als lijsttrekker, probeerde het Vlaams Belang de ‘fanclub’ van Van Langenhove te organiseren met een reeks gratis vaten onder de noemer ‘Schild en pint’ waarop in Gent de ‘eindbaas’ zelf zijn opwachting maakte.

Dat een politiek mandaat ook onschendbaarheid met zich meebrengt zal wel handig meegenomen zijn, zeker nu blijkt dat het gerechtelijk onderzoek tegen hem nog steeds lopende is. Nauwe banden tussen extreemrechtse parlementaire partijen en knokploegen zijn ook niet nieuw: het Vlaams Blok werd mee gedragen door voormalige VMO’ers. Vandaag spelen leden van knokploegen als Génération Identitaire een rol in het ondersteunen van onder meer het Duitse AFD of Marine Le Pen in Frankrijk. Van Langenhove baseerde zijn eigen knokploeg op die Génération Identitaire.

Decennia van besparingen, fetisjisme voor de vrije markt en het aanvaarden van de neoliberale logica door zowat het volledige politieke landschap, inclusief de sociaaldemocratie, hebben de voedingsbodem gecreëerd waarop extreemrechts probeert in te spelen. De afgelopen jaren was dit door de opmars van N-VA moeilijker, maar dat was slechts een tijdelijk gegeven. De racistische elementen in het N-VA-discours winnen aan belang om het asociale beleid toe te dekken. Meteen wordt ook de rode loper uitgerold voor een versterkte terugkeer van extreemrechts.

Of het Vlaams Belang die rol zal spelen, hebben wij steeds in het midden gelaten. Ook nu is dat niet zeker. Van Langenhove wordt lijsttrekker voor zijn partij, maar benadrukt zijn ‘onafhankelijkheid’ omdat hij mogelijk hoger mikt of de deur wil openlaten voor een nieuwe extreemrechtse formatie waarin hij niet gewoon een extra kopstuk is, maar de ‘eindbaas’. Forza Flandria?

Extreemrechts wil het zelfvertrouwen van de marsen tegen Marakesh en in Ninove consolideren. Zolang het debat niet gaat over de echte oorzaken van de sociale en economische malaise – de winsthonger van de grote bedrijven – kan het daar mee wegkomen. Er is een tegenantwoord nodig op straat, in de bedrijven en op de faculteiten en scholen.

De protesten tegen de ronduit ranzige memes en berichten in gesloten chatgroepen van Schild & Vrienden in september vorig jaar toonden het potentieel om extreemrechts actief te bestrijden. Jammer genoeg kwamen er na de erg succesvolle student walk-out van 25 september geen concrete nieuwe initiatieven. Het maakte dat de druk wat afnam, waarop Van Langenhove terug toegelaten werd om zijn thesis af te werken en andere leden van Schild & Vrienden hun postje in de sociale raad van de UGent konden behouden.

De strijd tegen extreemrechts kunnen we niet overlaten aan gevestigde machten. Extreemrechts probeert zich voor te doen als anders, maar verdedigt dezelfde belangen van de grote bedrijven en hun aandeelhouders. Vakbonden, werklozen, langdurig zieken en vooral vluchtelingen worden keer op  keer als veroorzakers van alle ellende beschouwd, om zo de 1% rijksten uit de wind te zetten. We kunnen dit enkel beantwoorden met een offensieve linkerzijde die een alternatief biedt op de verwoestende kapitalistische machine.

Delen:
Printen:

Steun ons: plaats uw boodschap in onze mei-editie!

Voorpagina van De Linkse Socialist

Uw boodschap in onze mei-editie